W dniu 5 marca 2013 roku odbyło się pierwsze w
semestrze letnim spotkanie Koła Naukowego Antropologów Literatury, które
poprowadziła mgr Monika Kocot. Tym razem wzięliśmy na warsztat poezję Dariusza
Adamowskiego – teksty zarówno z debiutanckiego tomu Adamowo: Wiosna – inne
spojrzenie, Dzień, Wykład o Dharmie,
Sutra (SLKKB 2006), jak z tomu
Gub Trać Porzucaj (Mamiko 2012): Z Tybetańskiej
Księgi Umarłych, Tao?, Tso Pema, Agra-gniew bogów, Varanasi – decydujące starcie, Leh-
(Ladakh), Indus, Bodhgaya Calling, Po to. Wszystkie wymienione teksty poddaliśmy krytycznej
analizie w kontekście geopoetyki Kennetha White’a. Poezja Adamowskiego omawiane z takiej perspektywy dała asumpt do intelektualnej podróży na
Wschód, skąd wróciliśmy z bagażem przemyśleń i wniosków na temat strategii twórczej autora oraz dynamiki konstruowanych obrazów implikujących energię miejsc zapisanych i opisanych przez autora.
Ironia, dystans, ale i pewien rodzaj melancholii, nostalgii tej poezji pozwala
na snucie rozważań oscylujących wokół problemu Europejczyka na Dalekim
Wschodzie. Część pytań pozostało w
zawieszeniu, ponieważ w najbliższej przyszłości zamierzamy skonfrontować poezję
Adamowskiego (i taki sposób konstrukcji literackiej) z innymi
tekstami, o których można mówić w kontekście coraz bardziej popularnej geopoetyki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz